Księgowość obejmuje chronologiczne i systematyczne prowadzenie ewidencji księgowej na postawie dokumentów księgowych. Posługując się wpisami do ewidencji księgowej przedsiębiorstwo w łatwy sposób skontroluje finanse. Przechowywane są tam wszystkie wydarzenia finansowe firmy w oparciu o zbiór faktur i rachunków. Tego typu zapis wydarzeń gospodarczych w księgowości daje wgląd w inwestycje, sprzedaż, zakupy, wypłaty , albo pozostałych działań finansowych.
W odróżnieniu rachunkowość zawiera nie działania z zakresu księgowości. W skład rachunkowości wchodzą również rachunek kosztów, kalkulacja, planowanie i analiza kosztów oraz sprawozdawczość finansowa, więc szersze informacje w zakresie finansów firmy.
Stopnie zaangażowania księgowego wychodzą szerzej ponad tworzenie ksiąg rachunkowych. Ponadto biura rachunkowe podejmują się przygotowywania zestawień obrotów i sald, oceny pasywów i aktywów czy segregacji i katalogowania danych firmy. Za sprawą biura rachunkowego, działalność zdobywa również opiekę nad poprawnością wyliczeń z kontrahentami, całkowitą ewidencję zdarzeń finansowych oraz weryfikację dokumentów. Księgowa sporządza również konieczne sprawozdania finansowe, a do tego przesyła firmowe dokumenty ZUS oraz podatkowe deklaracje.
Prowadzenie księgowości z biurem rachunkowym
Biura rachunkowe prowadzą księgowość na wiele sposobów co zależy od charakteru, wielkości, formy oraz metod funkcjonowania organizacji. Biura rachunkowe zazwyczaj pomagają klientom wybrać najwłaściwszą dla nich przedsiębiorstwa formę księgowania zgodnie z prawem.
Księga Handlowa (pełna księgowość
Głównym z nich jest pełna księgowość (księga handlowa), którą regulują zasady zawarte w ustawie o rachunkowości. Za usługą pełnej księgowości chowa się najbardziej opracowana metoda rozliczania. Jej celem jest pokazywanie w przejrzysty sposób finansowej sytuacji firmy – jej gospodarności, rentowności oraz płynności.
Wedłu przepisów ustawy o rachunkowości, pełną księgowość mają mieć:
- spółki handlowe – osobowe, kapitałowe, spółki w organizacji;
- osoby fizyczne, oraz ich spółki, spółki jawne oraz partnerskie spółki, jeżeli we wcześniejszym roku obrachunkowym ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych osiągnęły przynajmniej kwotę równą 2.000.000 euro w w złotówkach;
- jednostki organizacyjne tworzone na bazie bankowego prawa, praw związanych z papierami wartościowymi, praw o inwestycyjnych funduszach oraz zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, praw o działalności reasekuracyjnej i ubezpieczeniowej, praw o spółdzielczych kasach lub praw w zakresie emerytalnych funduszy, bez względu na wielkość przychodów;
- województwa oraz ich związki;
- jednostki organizacyjne niemające prawnej, a tworzące przychód;
- stowarzyszenia i fundacje, także kiedy ich źródłem przychodu są zaledwie członkowskie składki;
- polskie oddziały oraz przedstawiciele przedsiębiorców z zagranicy.
Firmy niewspomniane wyżej, o ile otrzymują na wykonanie zleconych zadań subwencje lub dotacje z budżetu, funduszów celowych lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego – od rozpoczętego roku obrachunkowego, w którym dotacje zostały im zatwierdzone.
KPiR – książka przychodów i rozchodów księga podatkowa
Równie często stosowanym sposobem prowadzenia ksiąg rachunkowych jest księgowość uproszczona jako książki przychodów i rozchodów (KPiR) (księga podatkowa). Księgowa zamieszcza do niej dane dotyczące rozchodów i przychodów, a na ich bazie księgowa może określić kwotę dochodu, co ulega opodatkowaniu. Bazą regulującą reguły tworzenia KPiR jest odpowiednie dla KPiR Rozporządzenie Ministra Finansów. W prostej księgowości koszty powinny mieć informacje, które wśród nich są, a które nie są traktowane jako koszty uzyskania przychodu. Obok tego w każdym miesiącu należy uzupełniać zestawienie dochodów, kosztów i przychodów z podziałem na zwolnienia podatkowe. Potrzebna jest również ewidencja trwałych środków, zatrudnionych osób oraz zapis dochodów zwolnionych z podatku z minionych lat. Niepotrzebne są z kolei ewidencja operacji pieniężnych np. wyciągów bankowych.
Księgę przychodów i rozchodów muszą prowadzić osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne oraz spółki partnerskie, których przychód wcześniejszego roku obrachunkowego nie przekracza 2.000.000 euro w polskiej walucie.
Rozliczenie na ryczałcie
Kolejnym sposobem jest ryczałt, czyli prosta forma opodatkowania, jakiej stawki rozliczane są między 2% a 17%. W rozliczeniu ryczatłowym nie umieszcza się kosztów z tytułu uzyskania przychodów. Dlatego też przedsiębiorca nie ma obowiązku prowadzenia Księgi handlowej ani Książki Przychodów i Rozchodów. Zamiast tego niezbędne jest tworzenie listy przychodów oraz wykazu środków trwałych oraz wartości prawnych i niematerialnych oraz ewidencję wyposażenia – o ile je ma.
Z ryczałtu mają możliwość korzystania:
- osoby fizyczne generujące przychody z prowadzenia działalności
- przedsiębiorstwa pozyskane drogą spadku
- spółki cywilne, gdzie jedynie wspólnikami są osoby fizyczne
- spółki cywilne osób fizycznych oraz firm drogą spadku
- spółki jawne, gdzie jedynie wspólnikami są osoby fizyczne
Wytycznymi do spełnienia jest to, żeby przychody we wcześniejszym roku obrotowym nie przekroczyły limitu 2 mln euro, obliczonego według kursu euro ustalanego przez Narodowy Bank Polski na 1 roboczy dzień października w poprzednim roku.
